Select Page

LOTGEVALLEN VAN DE DESTRUCTIVITEIT

Samenvatting: Destructiviteit zit in ons allemaal. Als ze tijdens de kindertijd niet wordt gekanaliseerd en vervolgens gesublimeerd, voedt dit de destructie die we elke dag zien. Aan de hand van twee klinische voorbeelden, van een autistisch en een psychotisch kind, laat de auteur zien hoe deze (auto- en hetero-) destructiviteit psychopathologisch begrepen kan worden. Hij stelt een model voor van de types van overdracht die waargenomen werden (adhesief en projectief) en van de institutionele mechanismen om ermee om te gaan. De transferentiële constellatie blijkt dan de meest geschikte vorm te zijn voor psychotherapeutisch werk met mensen met archaïsche pathologieën.

HOE MENSEN MET EEN ARCHAÏSCHE PATHOLOGIE ONTVANGEN IN EEN INSTELLING?

Samenvatting: In dit artikel proberen we te vatten wat er misloopt in de vorming van het primair narcisme, waardoor mensen die hierin geraakt zijn niet tot een afgebakend lichaamsbeeld komen, wat leidt tot wat een ‘archaïsche pathologie’ genoemd wordt. We gaan hiervoor ten rade bij auteurs uit verschillende hoeken: de psychoanalyse, de institutionele psychotherapie, de fenomenologie en de pathoanalyse. Vervolgens bekijken we hoe we deze mensen kunnen onthalen en met hen op weg gaan in een institutionele praktijk, in concreto in Albe vzw, aan de hand van een klinisch vignet.

BASAAL WERK, MET EEN KLEINE MONOGRAFIE VAN HET STRIJKEN

Samenvatting: Dit artikel sluit aan bij klinisch werk in een leefgroep voor jongeren met een complexe problematiek die ten dele wortelt in de primaire, basale dimensies van het psychische leven. Alvorens we in een kleine monografie een stuk concrete praxis tonen, verkennen we deze regio aan de hand van enkele theoretische noties uit het werk van Freud (prikkelschild), Meltzer (ontmanteling) en Klein (splitsing). De nadruk ligt daarbij niet zozeer op de fijne conceptuele verschillen dan wel op de relevantie van deze noties ter oriëntatie in een complex en boeiend werkveld.

HERSTELLEN VAN AUTISME: OVER DE BETEKENIS VAN ‘AANGEPAST’ IN ‘AANGEPAST ONDERWIJS VOOR KINDEREN MET ASS’

Samenvatting: De diagnose ASS neemt epidemische vormen aan bij kinderen, en de wachtlijsten in het buitengewoon onderwijs type 9 lopen snel op. In plaats van in te zoomen op de kenmerken van ASS en de mogelijke behandeling ervan, nemen we de effecten op de (school)omgeving als ingang. In plaats van ASS te behandelen, behandelen we de effecten op de omgeving. De theoretisering van Maud Mannoni omtrent de psychose in de instelling is het vertrekpunt, samen met de uitwerking ervan in de school voor buitengewoon onderwijs De Sassepoort/Spoor9.

HET OBJECT VERNIETIGEN OF UITWISSEN AUTISTISCHE MECHANISMEN EN HUN OVERDRACHTELIJKE EN TEGENOVERDRACHTELIJKE IMPACT

Samenvatting: Na de evocatie van een klinische casus die de loskoppeling van de fysieke en de psychische geboorte bij een autistisch kind illustreert, bespreekt de auteur de mechanismen die het kind toegang geven tot intersubjectiviteit, waardoor het de mogelijkheid krijgt om het object als extern aan zichzelf te ervaren. Deze mechanismen concentreren zich momenteel rond het concept polysensorische synchronisatie. Het laatste deel van deze tekst is gewijd aan de hypothese dat sommige baby’s die een vroege depressie en de daarmee gepaarde pijn van het verlies doormaakten, ertoe overgaan het object uit te wissen via een proces van zintuiglijke desynchronisatie, om het risico te voorkomen het opnieuw kwijt te raken (pseudo-autistische post-depressieve mechanismen).

RUIMTEN RONDOM HET BEGRIP PSYCHISCHE ENVELOPPE IN HET WERK VAN GENEVIÈVE HAAG.

Summary: In deze bespreking van het werk van Geneviève Haag (2018) inspireert de auteur zich op George Pérecs literaire invulling van ruimte, om het begrip psychische enveloppe zowel klinisch als theoretisch te articuleren. De wiskundige conceptie van structurele stabiliteit onderbouwt de manieren waarop een subject zich, vanuit de sensorische registers, oriënteert en differentieert ten opzichte van het lichaam en de ander.