Select Page

Samenvatting: In dit artikel bespreken we Andrei Tarkovsky’s Stalker. We vertrekken van Žižeks The Thing from Inner Space, maar vullen aan met een interpretatie van de Kamer als het Ding. We spitsen ons toe op hoe we het Ding begrensd zien in Stalker. Na een overzicht van de film contrasteren we die, in navolging van Žižek, met Solaris. Uit dit contrast blijkt de noodzaak tot begrenzing van het Ding. Daarna bespreken we Žižeks begrip van de grens, zoals hij die in Stalker ontwaart tussen de buitenwereld en de Zone. In een derde deel schuiven we op in de diëgetische ruimte en behandelen we de grens met de Kamer. Deze grens vraagt om een andere karakterisering dan die aangereikt door Žižek. We beroepen ons op Kants notie van begrenzing en incorporeren enkele žižekiaanse en lacaniaanse interpretaties. In een laatste deel laten we de opdeling van de film in afzonderlijke ruimtes achterwege, wanneer blijkt dat ze met elkaar verknoopt zijn en de grens niet plaatsgebonden is.