Select Page

De grote ander in Žižeks christelijk atheïsme

by | Vol 38 (1) 2020

Dit artikel onderzoekt wat Slavoj Žižek aanduidt met de notie christelijk atheïsme. Op basis van zijn vaststelling dat atheïsme niet alleen een deel is van het evangelie, maar er ook de kern van uitmaakt, stelt hij dat christelijk atheïsme de enige consequente geloofsvorm binnen het monotheïsme is. Daarbij wordt beargumenteerd dat zijn appreciatie voor de christelijke erfenis voornamelijk voortvloeit uit haar politiek- revolutionaire mogelijkheden. Het besef van Gods dood of het niet-bestaan van de grote Ander bewerkstelligt namelijk, ten gevolge van de vrijheid en liefde waarop christelijke atheïsten zijn teruggeworpen, een open horizon om subjectiviteit radicaal en emancipatief te herdenken.

Related articles

  • De resonantie van de stilte

    Het spreken over de stilte is op zich al een paradox. Kunstenaars hebben deze paradox op hun eigen manier pogen te benaderen. Eerst maken we een rondgang langs de veelzijdigheid van het begrip stilte. Dan wordt nagegaan hoe de stilte gehanteerd wordt in de psychoanalytische kuur en wat haar werkzaamheid is. Ten slotte wordt ingegaan op het belang van dit thema in de religie, de filosofie en de kunst.

  • Freud en de archeologie

    Download full Text

  • Don Quichot en de crisis van de interpretatie

    In deze bijdrage voert een bespreking van de interpretaties van de roman De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha van Miguel de Cervantes Saavedra ons tot een aantal bedenkingen over de interpretatie. Doorheen de lotgevallen van de Don Quichot-interpretaties volgen we het verloop van de interpretatie tot aan de crisis van de interpretatie en de kritiek in de voetsporen van het postmodernisme. We beginnen met een overzicht van de opeenvolgende wijzen waarop Don Quichot geïnterpreteerd werd: van een satirisch…