In 2018 koos het PCGS om het thema van de Prijs Humane zorg “Geweld, in al zijn manifestaties” onder de aandacht te brengen. Dergelijk thema creëerde een stuwend verlangen bij ons team, dat werkzaam is op de afdeling voor crisisbehandeling, om een tekst te schrijven over crisis en geweld. Deze getuigenis illustreert onze dagelijkse zoektocht naar creatieve verhoudingen ten aanzien van verschillende vormen van geweld.
Om de gelaagdheid van geweld aan te kaarten, doen we een beroep op de 3 ordes van Lacan. Wanneer Lacan schrijft over het symbolische, het imaginaire en het reële, dan construeert hij een denken over het spreekwezen. Deze theorieën doen het verschil tussen patiënt, hulpverlener en team teniet. Via een wandeling langs het symbolische, het imaginiare en het reële ontwarren we het concept geweld en bespreken we de uitgebreide waaier aan nuances in het koppel geweld & team. We zoomen in het bijzonder in op het gewelddadige langs de kant van een team enerzijds als noodzaak om destructiever geweld te voorkomen. We besluiten anderzijds met een gedachte eigen aan de psychoanalyse, namelijk de vereiste om jezelf in vraag te stellen en zodoende zicht te krijgen op het geweld dat deel uitmaakt van wie we zijn.
Related articles
DeemoedHet begrip deemoed is moeilijk te definiëren en wordt hier als volgt benaderd: Eerst is er de beschrijving van Victor Turner in The Ritual Process over het ritueel van de Kumukyndyila bij de aanstelling van het nieuwe dorpshoofd bij de Mbende in Zambia, waarbij het dorpshoofd het schelden van zijn dorpsgenoten in deemoedige houding moet doorstaan. Dit leert het dorpshoofd te verdragen dat hij niet door iedereen geliefd zal worden. Dit sluit aan bij het vraagstuk van de “zuivere liefde”…
De resonantie van de stilteHet spreken over de stilte is op zich al een paradox. Kunstenaars hebben deze paradox op hun eigen manier pogen te benaderen. Eerst maken we een rondgang langs de veelzijdigheid van het begrip stilte. Dan wordt nagegaan hoe de stilte gehanteerd wordt in de psychoanalytische kuur en wat haar werkzaamheid is. Ten slotte wordt ingegaan op het belang van dit thema in de religie, de filosofie en de kunst.
Omgaan met institutionele psychotherapieDeze tekst gaat in op de praktijk van de institutionele psychotherapie, vertrekkende vanuit de vraag hoe om te gaan met de ‘mens in de psychiatrie’. We benaderen deze vraag via de concepten ‘vervreemding’ en ‘pathoplastie’, dit om het psychiatrische werkterrein te verklaren. Om de vervreemdende dimensies te doorkruisen en een werk van pathoplastie bij elke mens te verrichten, worden instituties ingesteld. Om zich te enten op wat ingesteld is om de mens in zijn omgang op gang te houden, moet…
