LOTGEVALLEN VAN DE DESTRUCTIVITEIT
Samenvatting: Destructiviteit zit in ons allemaal. Als ze tijdens de kindertijd niet wordt gekanaliseerd en vervolgens gesublimeerd, voedt dit de destructie die we elke dag zien. Aan de hand van twee klinische voorbeelden, van een autistisch en een psychotisch kind, laat de auteur zien hoe deze (auto- en hetero-) destructiviteit psychopathologisch begrepen kan worden. Hij stelt een model voor van de types van overdracht die waargenomen werden (adhesief en projectief) en van de institutionele mechanismen om ermee om te gaan. De transferentiële constellatie blijkt dan de meest geschikte vorm te zijn voor psychotherapeutisch werk met mensen met archaïsche pathologieën.