by Sigmund Freud | Full text, Vol 18 (1) 2000
Hiernavolgend artikel over de psychische behandeling (Freud, 1890a) werd voor het eerst gepubliceerd in Die Gesundheit, een populair-wetenschappelijk boek over geneeskunde. Gedurende lange tijd verdween het uit de aandacht, met als gevolg dat het zowel in de Gesammelte Werke als in de Standard Edition verkeerdelijk aanzien werd als een publicatie uit 1905. Het artikel werd inderdaad ook in dat jaar in de derde uitgave van Die Gesundheit opgenomen en geeft tevens inhoudelijk aanleiding tot twijfel omtrent de ontstaansdatum, al verwonderde men zich wel over het feit dat Freud nog in 1905 een geschrift bijna uitsluitend aan de hypnose zou hebben gewijd. Op dat ogenblik had hij immers de hypnose als behandelingstechniek achter zich gelaten.
Freud had wellicht sinds het begin van de jaren 1880 kennis genomen van de techniek van de hypnose. Zo verrichtte Breuer, in die jaren één van zijn leermeesters, zelf onderzoek ernaar. Vervolgens ontmoette Freud in de winter 1885-86 Charcot op zijn parcours, de meester van de Salpêtrière die de hypnotische techniek aanwendde als onderzoeksinstrument ter differentiatie van de hysterische en de organische aandoeningen. Terug in Wenen vertaalde Freud twee werken van Bernheim die in zijn kliniek te Nancy de nadruk legde op de hypnose als behandelingstechniek voor zowat alle mogelijke aandoeningen, zowel organische als neurotische. Aanvankelijk verwachtte Freud dan ook heel veel van de hypnose maar werd hierin snel teleurgesteld toen hij in zijn beginnende privé-praktijk ondervond dat hij er niet eenzelfde autoriteit kon verwerven ten aanzien van zijn patiënten als deze waarop Charcot, Bernheim en Liébault zich in hun instituten konden beroemen.
Het is echter enkel bij een oppervlakkige lectuur dat hiernavolgend artikel achterhaald lijkt ten aanzien van andere werken uit 1905, zoals de Drie verhandelingen over de theorie van de seksualiteit (Freud, 1905d). Wat Freuds uitgangspunten betreft, zet het o.i. zelfs vandaag nog aan tot het overdenken van wat psychotherapie wezenlijk is of zou moeten zijn en met betrekking tot het thema van de hypnose is het zonder meer het beste dat we van hem kennen.
Voor de vertaling maakten we gebruik van de tekst in de Ergänzungsband bij de Studienausgabe. Het voetnotenapparaat van deze editie werd overgenomen.
Nederlandse vertaling door F. Geerardyn en G. Van de Vijver, onderzoeksleider F.W.O.
Download full text
by François Sauvagnat | Vol 18 (1) 2000
There are currently three main research trends on the disorder of autism. The first (theory of mind) supports the idea that autism is a deficit in the capacity to generate a theory of mind, which allows the child to develop social relationships (a reinterpretation of Kanner’s loneliness). This capacity is understood to be modular (J. Fodor). According to the second theory (theory of control), the autistic symptom of sameness as described by Kanner, is crucial, although these authors do not reject the theory of mind. The third theory based on lacanian thinking, proposes that autistic disturbances are caused by the subjects’ difficulty in knotting the imaginary, the symbolic and the real. We argue that this theory leads to more differentiated and precise therapeutic strategies.
by Huguette Raes | Vol 18 (1) 2000
In his discussion of Möbius’ book Die Migräne, Freud cautions against the view of migraine as a vasomotoric illness. He speaks enthusiastically about Möbius’ detailed treatment of the unresolved issue of causality and the subjective factors of this illness, of individual differences in symptomatology level and of the differential diagnosis of migraine and other braindisorders. Freud advances two major theses about migraine: that migraine like conditions of the stomach, back and heart exist and the possibility of a nasal etiology. Migraine is still largely unexplained. From the analytic point of view migraine can be seen as a conversion symptom, and even as a psychosomatic phenomenon.
by Franco Baldini | Vol 18 (1) 2000
This work shows how Grunbaum’s critique, “Manifest Dream-Content a Compromise-Formation with Repressed Wishes. A critique of Freud’s pre-analytic and psychanalytic dream-theory” is wholly inconsistent.
First, it shows that Freud’s theory of dreams as wishfulfillment was not based on the neurophysiological model of the “Project for a Scientific Psychology”, as Grunbaum suggested.. Further, his reading of this text rests on four very serious conceptual confusions: 1) confusion between sleep and dream; 2) confusion between structure and function; 3) confusion between real and rational; 4) confusion between primary process and irrationality. Finally, it is demonstrated that, even in relation to psychoanalytic dream-theory, Grünbaum confuses the Ego’s different notions in the development of Freud’s theory and radically misunderstands what Freud says about the “wish to sleep”. For all these reasons it is believed that Grünbaum’s work has absolutely no epistemological value for a critical analysis of Freud’s true theories.
Download full text
by Michelle Moreau Ricaud | Vol 18 (1) 2000
After the decease of the official translater of Mill’s work, Gomperz entrusted (on the advice of Von Brentano) the translation of Mill’s last volume to Freud, a brilliant yet needy student at that time. One of the essays of that volume – The Enfranchisement of Women – which highlighted the prejudices of the period, was to exercise a revolutionary influence on Freud, without his knowing. The act of translation produced in Freud a theoretical child, that would make him readdress the question of femininity through a new way of listening to his female patients.
